30 september 2020

Een lang gekoesterde wens van de PVC is eindelijk in vervulling gegaan. Na langdurig aandringen bij het College van B&W gaan de politie en de gemeente Roosendaal samen optrekken om het aantal overtredingen door snelheidsduivels terug te dringen.
De gemeente Roosendaal bekijkt aan de hand van de politiecijfers op welke plaatsen wegen eventueel aangepast kunnen worden met snelheidsremmende maatregelen. De actie start op 1 oktober start en duurt in ieder geval twee maanden. Het zijn extra snelheidscontroles naast de al bestaande reguliere controles. De gemeente Roosendaal en de politie hebben de klachten geïnventariseerd, waardoor een goed beeld is ontstaan van alle plekken waar deze extra controles nodig zijn. Denk daarbij in ieder geval aan de Spoorstraat, de Stationsstraat en de Brugstraat maar ook aan diverse andere plekken binnen Roosendaal, Heerle, Moerstraten, Nispen, Wouw en Wouwse Plantage. Het gaat daarbij vooral om locaties binnen de bebouwde kom, waar de gevaarzetting van te snel rijden het grootst is.
Politie teamchef Van Os legt uit dat het om snelle kortstondige verkeerscontroles gaat: ‘We doen dat tijdens onze reguliere politiediensten. Zie het als korte prikacties, waarbij we ook steeds wisselen van locatie. Dat is onderdeel van onze strategie. Uiteraard kijken we ook naar andere overtredingen dan alleen snelheidsovertredingen’. Burgemeester Han van Midden vult aan. ‘De meeste automobilisten gedragen zich netjes. Het gaat er om dat we de pakkans vergroten van een kleine groep die zich niet aan de regels houdt en waarvan onze inwoners veel last hebben. Deze kleine groep brengt daarnaast ook onnodig de verkeersveiligheid in gevaar. Met deze aankondiging hopen we dat automobilisten al vanaf vandaag het gaspedaal minder diep intrappen’.  
Wethouder Cees Lok geeft aan dat de gemeente graag ook iets wil leren van de controles: ‘We proberen natuurlijk verkeersremmende maatregelen te nemen op de hotspots. Maar je kunt niet simpelweg overal drempels plaatsen of bloembakken neerzetten. Nog niet zo lang geleden hebben we op de Stationsstraat extra witte lijnen aangebracht, waardoor de weg optisch smaller lijkt. Ik ben benieuwd of dat van invloed is op de snelheid van automobilisten’.  Uit onderzoeken door de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) blijkt dat als bestuurders vijf keer per jaar te hard rijden (en een boete krijgen), de kans tien keer zo groot is dat zij een ernstig verkeersongeval veroorzaken. Of ze die boetes nu kregen omdat ze veel te hard of een klein beetje te hard hebben gereden, maakt niet uit. De boetebedragen voor snelheidsovertredingen zijn terug te vinden op https://snelheidsovertredingen.om.nl

28 september 2020

Kort voor aanvang van de slotvoorstelling ‘Momentum’ verteld artistiek leider Jacques van Meel zondagmiddag op het toneel van de grote zaal in De Kring zonder noemenswaardige aansporing hoe hij heeft genoten van deze editie van ‘Roosendaal Danst’.  ‘Alles is perfect op zijn plek gevallen. De publieke belangstelling was boven verwachting groot, en het doet me vooral deugd dat de jeugdvoorstelling zoveel relatief jonge bezoekers trok. De coronamaatregelen zijn goed in acht genomen en heeft nergens tot problemen geleid’. Voor omkijken gunt Van Meel zich niet veel tijd, want hij zit voor het eind van dit jaar al weer vol grootse plannen, waarbij hij voorzichtig de naam van de St. Jan liet vallen.
Maar nu eerst maar genieten van ‘Momentum’ een improvisatievoorstelling van het PRA Muziektheater, waarvoor tevens een beroep is gedaan op amateurdansers uit Roosendaal en omgeving. Zelf maakte ik deel uit van het kleine groepje dat afgelopen maandag participeerde in de workshop die werd gehouden in Cultuurhuis Bovendonk. Op verzoek van organisator CultuurCompaan meldde dit groepje zich al drie kwartier voor de voorstelling in De Kring, in de verwachting geinstrueerd te worden over hun aandeel in ‘Momentum’. Dat bleef echter achterwege, waardoor wij net als de rest van het publiek ongestoord van de voorstelling konden genieten. Een van de groepsleden trok echter de stoute dansschoenen aan en voegde zich tegen het einde bij de gezamenlijke slotdans, tot grote verrassing en verbazing van de professionele danseres voor haar. Die liet het echter maar zo, de brutalen hebben immers de halve wereld. Bewondering was er alom voor de 94-jarige danseres wiens deelname aan enkele ingestudeerde scenes wel was ingecalculeerd.  Vanaf de stoelen werd er door het publiek wel hartstochtelijk meegeklapt.  Al met al een boeiend slot van ‘Roosendaal Danst’. 

26 september 2020

Wethouder Toine Theunis van Cultuur overlaadde de organisatie van Roosendaal Danst vrijdagavond bij de officiele opening In de grote zaal van De Kring met complimenten.  ‘Roosendaal Danst is sinds het relatief korte bestaan uitgegroeid tot een begrip in Roosendaal. Een extra positief punt is dat het bestuur onder leiding van voorzitter Jacqueline Chamuleau het onderwijs in Roosendaal daar op een structurele manier bij heeft weten te betrekken. De samenwerking met het MBO in Goes heeft voor alle partijen gunstig uitgepakt. Het doet me overigens toch veel plezier om te zien hoe De Kring steeds intenser wordt gebruikt. Zo is de schouwburg uitgegroeid tot een ontmoetingsplek van en voor de bevolking. Gelukkig is ook het Cultuurhuis Bovendonk een juiste investering gebleken. Vrijwel alle beschikbare ruimtes zijn inmiddels gevuld, naar ik begrepen heb is er sprake van een ware culturele kruisbestuiving tussen de gebruikers en natuurlijk geeft het cultuurhuis voeding aan De Kring. Dat zal in de toekomst alleen nog maar groeien’., aldus Theunis.

Jacqueline Chamuleau zei in haar welkomstwoord even gevreesd te hebben dat ook ‘Roosendaal Danst’ niet door zou gaan vanwege Corona. “Maar gelukkig bleek de honger naar cultuur sterker dan dit virus. Voor de organisatie was het dit jaar wel extra zwaar om alles om een verantwoorde manier voor elkaar te krijgen. Alle coronaregels zijn tot in detail uitgewerkt’.  Artistiek leider Jacques van Meel benadrukte nog eens dat dans, zelfs op 1,5 meter afstand van elkaar, de beoefenaars energie en vleugels geeft.  Daarmee refereerde hij aan de productie ‘Momentum’ die voor zondag 27 september (aanvang 16.00 uur) op het programma staat. In deze productie, opgevoerd op het podium van de grote zaal,  wordt samengewerkt door enkele professionele dansers en oudere amateurs uit het Roosendaalse.  Afgelopen maandag bleek tijdens de workshop in het Cultuurhuis Bovendonk dat ook dit tot een bijzondere kruisbestuiving leidde. De opening van ‘Roosendaal Danst’ viel samen met de start van het Radman Reuzenrad op het Tongerloplein. Uw verslaggever was de eerste passagier die via de koptelefoon een uitgebreid stadsverhaal onderging. Het was op deze eerste, echte onvervalste herfstdag behoorlijk koud daarboven. Helaas hield Pluvius het ook niet helemaal droog.  Radman is tot en met zondag 27 september in bedrijf.     

Na de opening door wethouder Toine Theunis toonde Rohiet Tjon
Poen Gi met zijn solo ‘Marron’ rondom het thema ‘Wie ben jij?’, een reflectie op zijn multiculturele omgeving in Suriname.
Aansluitend was het podium voor een van de topgezelschappen van
Nederland te zien met korte dansfragmenten die een goed beeld gaven van de hedendaagse dans in Nederland. De dansers en muzikanten
van MBO-Dans, onderzochten op het podium hoe dans in een concert van studenten van de Vooropleiding kon worden vervlochten. Daar slaagde het gezelschap wonderwel in.

19 september 2020

Toen zangeres Simone van den Eertwegh zeven jaar geleden ter ore kwam dat haar idool Barbra Streisand naar Amsterdam zou komen voor twee concerten in de Ziggo-Dome aarzelde ze geen moment. Ze trok een sprint richting laptop, spoorde het apparaat aan tot ongekende opstartactie en enigszins zenuwachtig gezeten ondernam ze direct verwoede pogingen om kaarten voor deze unieke gebeurtenis te bestellen. Geld speelde op dat moment geen enkele rol.
Het lukte niet meteen, maar opgeven komt in Simone’s woordenboek niet voor. Enkele honderden euro’s lichter had ze na ruim een uur wanhopig contact zoeken met de ticket-service eindelijk haar doel bereikt. In het gezelschap van enkele getrouwen was ze getuige van dit voor Nederland unieke concert en uiteraard genoot ze met volle teugen van het vak’vrouw’schap dat La Streisand op deze leeftijd nog steeds kan bieden. Dat ze zelf in 2020 als La Streisand op het podium (van De Kring) zou staan, had ze toen in haar stoutste dromen niet kunnen bevroeden. Aanvankelijk stond haar ‘A Tribute To Streisand’ geboekt voor 2 mei in de kleine zaal. Uitstel vanwege Corona leidde gelukkig niet tot afstel. Vrijdag 18 september was het eindelijk zo ver. Na 4,5 afwezigheid keerde Simone met een glansrijk programma terug in De Kring. Maar nu zoals bij een artiest van haar kaliber past in de grote zaal. Het publiek mag wederom door Corona zoals bekend dit seizoen het drankje mee de zaal innemen. De circa driehonderd bezoekers zaten breed gezeten op ruime afstand van elkaar en daardoor kreeg het concert een wat Las Vegas-achtige uitstraling. Lekker lui onderuitgezakt onder het genot van een goed glas rode wijn genieten van een van de beste zangeressen die Nederland in de ‘aanbieding’ heeft, wat wil een mens nog meer? Graag had ik geschreven dat de show al staat als een huis. Dat is inderdaad bijna het geval, Simone en haar bandleider zijn echter de eersten om te erkennen dat er nog wat plooitjes glad gestreken moeten worden. ‘Dit was pas ons tweede concert van dit seizoen. Het heeft ons aan voldoende repetitijd ontbroken, maar uiteraard zijn we dolgelukkig dat we weer kunnen toeren met deze show. De show bevat veel verschillende elementen en die moeten nog wat soepeler in elkaar gepast worden. Maar dat is slechts een kwestie van weigig tijd. We hebben vanavond al verbeteringen geconstateerd ten opzichte van de vorige keer’, aldus Simone na afloop. Een kniesoor echter die daarover zeurt. ‘A Tribute’ is een mooi evenwichtig samengesteld programma dat La Streisand alle eer aandoet. ‘Je hoort en voelt de bewondering van de zangeres en de liefde voor haar stem’, schreef directeur Jan-Hein Sloesen in zijn welkomstbrief voor het publiek. En daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. ‘Twee jaar geleden werd ik uitgenodigd om dit programma te gaan doen. Volgens de producent doet mijn stemgeluid in veel opzichten denken aan die van Barbra. Ik hoefde daar niet lang over na te denken. De mooiste liedjes van je grote voorbeeld avond na avond op het podium te mogen zingen. Dat is echt een droom die is uitgekomen’. Het concert is gelardeerd met exclusieve nog nooit in het theater vertoonde beelden van het bezoek van Streisand aan Amsterdam in 2013 ter ere van haar 75e verjaardag. Ze was toen vijf dagen voor het eerst in Nederland om twee onvergetelijke concerten te geven, bij haar rondtocht door Amsterdam werd ze begeleid door Jeroen Krabbe. Hij liet haar kennismaken met onder meer het Rijksmuseum en het Anne Frankhuis. Beelden van de concerten zijn (waarschijnlijk vanwege auteursrechtelijke bepalingen) echter niet te zien. Daarentegen wel reacties van bekende Nederlanders als Karin Bloemen, Andre van Duin en Gordon. Simone zingt niet alleen voortreffelijk, ze weet het programma ook nog eens op een ontspannen manier te presenteren, ruim voorzien van anekdotes die niet als algemeen bekend mogen worden beschouwd. Die plooitjes waarover Simone repte zijn ongetwijfeld in een ommezien weggewerkt.                

18 september 2020

Het was eigenlijk de bedoeling dat de bezoekers donderdag in de kleine zaal van De Kring de finale van het Amsterdams Kleinkunst Festival voorgeschoteld zouden krijgen.   Maar ook hier bepaalde het Coronavirus anders. Doordat vrijwel alle activiteiten op dit terrein geheel stil lagen, is de tournee pas gevorderd tot de halve finales. Die deelnemers , althans drie van hen, kwamen in De Kring in actie. De finale staat pas voor 26 oktober gepland. Opmerkelijk was dat deze halve finale geheel uit vrouwelijke deelnemers bestond.
‘Het wordt dus sowieso een bijzondere voorstelling. Je ziet nu kandidaten aan het werk van wie je misschien nooit meer iets zult horen’, bekeek het presentatieduo Beth & Flo,  die ook zelf in actie kwamen, de situatie van de zonnige kant. Gitte Schelfhout, met haar twintig jaren op de teller de jongste deelneemster, had de zware taak het festival te openen.  Ze oogde ontwapenend, maar veel samenhang viel er in haar performance (nog) niet te ontdekken. Haar persoonlijke bespiegelingen op maatschappelijke ontwikkelingen waren soms best leuk gevonden, maar hier dient nog veel schaafwerk te worden verricht. Die liedjes van Abba mogen er wel uit. Anders ligt dat met Beth & Flo zelf. Het programma van deze twee natuurtalenten op piano stond als een huis. Het verwonderde me om hen op dit festival aan te treffen. Volgens mij zijn ze al aardig gesetteld. Beth & Flo stonden immers vorig seizoen met een geheel eigen show in De Kring. Een show die bovendien zeer goed ontvangen werd. De avond werd afgesloten door ‘Lotte’ die het publiek trakteerde op een aantal mooie liedjes. Het was voor het eerst dat de artiesten twee voorstellingen op één avond verzorgden. Vanwege Corona kan er slechts een beperkt aantal bezoekers worden toegelaten. Vandaag dat voor deze oplossing is gekozen. Die voorstellingen staan steevast gepland voor 19.30 en 21.30 uur. Ik bezocht de eerste die werd bijgewoond door een halfvolle zaal.      

13 september 2020

‘Onze Kring wordt met ingang van vandaag echt een schouwburg voor Jan en alleman’. Historische woorden van burgemeester Lau Schneider die hij in 1986 uitsprak bij de heropening van De Kring in de huidige vorm. Vorige week zondag gaf Jazz750 de officieuze aftrap van het nieuwe theaterseizoen. Een goede gelegenheid om te ervaren hoe het er aan toe zal gaan dit seizoen in de kleine zaal van De Kring.
In het officiele programma voor deze zondag had Schneider zich ongetwijfeld kunnen vinden. Ouders met jonge kinderen konden in de grote zaal terecht voor de kampeeravonturen van het duo Buurman & Buurma.  Het programma in de kleine zaal, waar de bezoekers gezeten achter tafeltjes en op stoelen van het gebodene konden genieten, ging van start met het gezelschap Stem Quartet, een saxofoonkwartet gevormd door vier jonge muzikanten uit Tilburg. Wat je noemt een brede programmering in de geest van Schneider. Zij hebben gemeen dat ze hun opleiding hebben genoten aan het AMPA-instituut, voorheen Fontys Conservatorium. Directeur Martyn Smits was meegereisd naar Roosendaal om zijn studenten achteraf te introduceren bij het publiek en iets te vertellen over de komende zondagochtendvoorstelling die op 4 oktober ingevuld gaat worden door de jonge Belgische sopraan Sabra El Bahri Katri. Zij stond net als Stem Quartet oorspronkelijk geprogrammeerd voor het vorig seizoen. Sabra neemt de bezoekers samen met Martien Maas (piano) en Johan Timmermans (gitaar) mee op een muzikale reis naar uiteenlopende componisten door de eeuwen heen, van Poulenc tot Verdi. Stem Ouartet speelde hoofdzakelijk klassieke composities van hedendaagse componisten. Dat deden ze af en toe met de nodige expressie. Het verschil met vorig seizoen is dat de bezoekers kort voor de voorstelling via een e-mailbericht vernemen tussen welke tijdstippen ze geacht worden aanwezig te zijn in de zaal. Er is helaas (nog) geen mogelijkheid om na afloop nog een drankje te drinken in de foyer. Het publiek wordt direct naar buiten begeleid. Alles bij elkaar toch een aardige opening van het theaterseizoen 2020-2021.    

7 september 2020

Het was niemand minder dan directeur Jan-Hein Sloesen die me zondagmiddag dirigeerde naar een houten eenpersoonstafeltje in de kleine zaal van De Kring. Een lang gekoesterde wens van mij is dit seizoen in vervulling gegaan. Alle voorstellingen  daar zijn het komende seizoen op deze manier bij te wonen en dat is een hele vooruitgang ten opzichte van die uitgeschoven te krappe tribune die zoveel opgevouwen benen heeft geteisterd. Helaas is deze nieuwe zienswijze min of meer opgelegd door het coronavirus. Slechts op deze manier is de 1,5 meter-regel te realiseren.
’s Ochtends was ik nog pessimistisch gestemd dat ik deze seizoensopening (geen KringProof dus dit jaar) überhaupt zou kunnen bijwonen. Op het laatste moment was er echter 1 kaartje terug gekomen en die laatste strohalm liet ik uiteraard niet schieten. ‘Vergeet je drankje niet mee te nemen’, wees Jan-Hein me op de verzamelde drankjes op de to-go-bar. Het drankje na afloop heeft wederom onder invloed van Corona plaatsgemaakt voor ‘het drankje mee de zaal in’. Eigenlijk wel zo lekker. Amper gezeten werd ik ook nog verwend met het in het vooruitzicht gestelde hapje. Wat mij betreft kon de show beginnen. Mijn geduld werd niet lang op de proef gesteld. Voor het zaallicht ten behoeve van de bediening tot een minimum werd gehandhaafd, was er nog net gelegenheid om van de zaalinrichting te genieten: de kleine zaal was omgetoverd in een Amerikaanse jazzclub anno jaren vijftig. Aan de muren hingen klassieke posters voorzien van wervelende teksten als ‘Celebrate Life Glorious’. Daar had de organisatie met deze ambiance dan ook veel werk van gemaakt. Er waren deze middag twee voorstellingen gepland. De eerste begon om 14.00 uur en duurde –zoals was aangegeven- exact vijf kwartier. Bij de tweede show, die met mij aan boord dus, was er meer speelruimte en die werd dan ook ten volle benut. Jazz750 zorgde voor een geweldige seizoensopening, verzorgd door doorgewinterde muzikanten, met solistisch gezongen bijdragen van Ismene Elbers (gospel), Rob van de Geijn (American Songbook) en diverse jonge, aanstormende talenten. Het begeleidingstrio bestond uit pianist Ge Bijvoet, bassist Eric Heijnsdijk, drummer Pieter Bas, op gezette momenten versterkt door hammond organist Carlo de Wijs die onder meer een muzikale ode bracht aan een van zijn vele voorbeelden. Ton van de Geijn beperkte zich deze middag tot de rol van toneelmeester. Klappen was het publiek in tegenstelling tot staande ovaties nog net toegestaan, maar het corona-credo luidde: blijf zitten waar je zit. Alleen beperkt toilet-bezoek was mogelijk tussen de muzikale bedrijven door. Deze dag ging ook de website van Jazz750 de lucht in. Voorzitter Hans Verbraak kondigde aan dat dit podium grotendeels gevuld gaat worden met nieuw filmmateriaal en filmpjes die nu al op youtube te zien zijn. Een ieder werd door Verbraak van harte uitgenodigd om lid te worden van ‘Vrienden van Jazz750’. Die hebben ook deze website mogelijk gemaakt. 

5 september 2020

Palm Parkies. Op die muzikale avonden was het tijdens het ‘oude normaal’ altijd gezellig om even een rondje door het Vrouwenhofpark te maken. Op verschillende plekken kwam je altijd wel een of meerdere bekenden tegen die zich wel leenden voor een praatje, en natuurlijk was er immer (gezellige) muziek op de achtergrond.
Tegen de verwachtingen in – de organisatie spreekt zelfs van een huzarenstukje- doet Palm Parkies toch nog even Roosendaal aan bij het scheiden van de openluchtmarkt. Maar liefst vier en mogelijk zelfs vijf concerten staan ons nog te wachten op het vertrouwde grasveld. Aan de band Handsome Poets uit Gouda de eer om de reeks te openen op woensdag 9 september. Wie denkt dat alles bij het oude is gebleven komt helaas bedrogen uit. Zomaar even binnenlopen voor een vrijblijvend bezoekje is er deze keer ‘dankzij’ Corona’ niet bij. Het muzikale toetje is digitaal helemaal dichtgetimmerd door de organisatie. Het wordt dus een soort Palm Parkies 2.0. BN/DeStem meldt (zonder kritische kanttekeningen te plaatsen) dat je ‘vooraf met je groep van maximaal zes personen moet reserveren via de website’. ‘Met de kosten van de reservering koop je meteen een pakket consumpties. Bezoekers krijgen tevens een aankomstuur en een van de twee ingangen toegewezen’, legt organisator Bas Witlox met een ongekende vanzelfsprekendheid uit.
Voorzichtige conclusie; digibeten, einzelgangers, mensen zonder computer (die zijn er nog volop) zijn dus niet welkom. En met welk recht kan de organisatie de bezoekers op deze wijze dwingen om een bepaalde hoeveelheid consumpties af te nemen voor een evenementje dat in het openbaar gebied wordt gehouden? De gemeente ging in het tijdperk van het oude normaal al ernstig in de fout door de organisatie toestemming te geven om de tassen van de bezoekers te controleren op ‘eigen drankbezit’. Nu is er een nog veel grotere grens gepasseerd die nooit gepasseerd had mogen worden. Het Vrouwenhof is grotendeels publiek domein en het is derhalve volstrekt onaanvaardbaar dat een particuliere partij daar op deze manier de baas mag spelen. Eens maar nooit weer, wat de PVC betreft. De partij verzoekt het college daarom om vrije toegang tot Palm Parkies als eis te stellen bij het verstrekken van eventuele vervolgvergunningen. Dat gras is immers van en voor iedere burger. Een huzarenstukje! Ja, ja, het lijkt meer op een bedorven huzarenslaatje. Laat je niet in de maling nemen. Bovendien is het Vrouwenhofpark ruim genoeg om de 1,5 meter in acht te nemen zonder aanvullende maatregelen. Er bestaat ook nog zoiets als persoonlijke verantwoordelijkheid. Vrijheid, blijheid wat de PVC betreft.
Zo heeft de organisatie Palm Parkies nu op poten gezet. Dat beloven 'gezellige avondjes' te worden. De kracht van Palm Parkies zat juist in het ongedwongen karakter dat nu volledig teniet is gedaan. Op de Markt zijn op een aantal zondagmiddagen ook al kleine concertjes verzorgd die zonder poespas prima zijn verlopen. Zet extra stoelen en tafeltjes weg en het publiek regelt het zelf wel. Dit soort regelgeving is in ieder geval onaanvaardbaar.