Aflevering 15 - Ajax raast over PSV

Was het een mens? Was het alien? Of was het toch Speedy Gonzalez die de doelman van PSV keer op keer zag passeren. Indien de arme keeper Lars Unnerstall inmiddels niet tureluurs was geworden, zal hij toch wel gemerkt hebben dat maar liefst zes ajaxieden in een ononderbroken reeks vier keer zijn heilige grond wisten te bereiken. Drie keer daarvan heette de naamgever John van Oldenbarnevelt. Het supertalent uit Amsterdam, zal voor Unnerstall in een keer uitgegroeid zijn tot een angstgegner. Zo zie je hem. Zo zie je hem ineens niet meer. Zijn eerdere successen zijn geen van allen die bekende zwaluw gebleken. ZES - NUL, als het al eerder gebeurd is jongens, dan vast een forse poos geleden. Zoek het eens op. Oh, ik hoor het al in mijn microfoontje.
In het seizoen 1957-1958 leed PSV met 0-5 haar grootste thuisnederlaag tegen AFC Ajax. Uit werd de grootste triomf gevierd in 2004-2005, toen PSV won met 0-4.
‘Ik had eigenlijk spectaculairder uitslagen in mijn hoofd. Nou ja, de computer liegt niet. Ik betwijfel of die goals in 1958 net zo mooi waren als die wij waar vanmiddag getuige van zijn geweest. Dat betekent dus toch dat Ajax hier vanmiddag historie schrijft tegen PSV, een PSV dat toch niet bepaald in slechte doen was. Feyenoord, PSV, het maakt kennelijk niet uit welke Nederlandse tegenstander je dit Ajax voorschotelt. De Amsterdammers zijn gewoon een maatje te groot voor de concurrentie. Gezien het enorme verschil in budget kan dat ook haast niet anders. We mogen nu toch wel definitief constateren dat Ajax op een fantastische wijze door de coronacrisis is gekomen. Het is net alsof ze nog even willen weten laten dat ze dat kampioenschap 1919/2020 ook wel binnengehaald zouden hebben indien ze genoeg tijd hadden gekregen om het karwei af te maken. Vorig keer zijn de grote clubs in het buitenland opvallend stil gebleven. Maar na dit gigantische Ajax-succes kan het haast niet anders of er zal fel gejaagd worden op de trofee die Johan van Oldenbarnevelt heet.
‘Zou zijn verre voorvader ook zo trots zijn geweest, Willem, denk jij?’, richt hij de microfoon op collega Visser.  Deze gniffelt eventjes. ‘Ja, het begint nu toch wel echte een story te worden, dat van de beroemde raadpensionaris Johan van Oldenbarnevelt en zijn vierhonderd jaar jongere rechtstreekse afstammeling. Ik neem aan dat ze het supertalent daar ook nog wel over de tand zullen voelen, zodra ze zijn gezicht zien bij de tunnel, denk je ook niet?’ Ik weet het wel zeker’, Zo’n geweldig verhaal heeft geen enkel land’. In afwachting van de komst van Johan van Oldenbarnevelt begint Wisser vast aan de samenvatting.      

‘PSV kwam zonder enig vertrouwen naar de Johan Cruijff Arena en dat was duidelijk zichtbaar op het veld. Van enige automatismen in het spel was geen sprake en de Eindhovenaren kwamen nog goed weg dat het bij de rust maar met 2-0 achter stond. Lars Unnerstall ging bij de 1-0 van Ajax dan wel in de fout met een fatale uittrap: het was aan de Duitse PSV-doelman te danken dat Ajax bij rust niet op een ruimere voorsprong stond. Hij keerde pogingen van onder anderen Donny van de Beek en wie kan het ook anders Johan van Oldenbarnevelt.  Na rust was het spelbeeld onveranderd. Ajax had de bal en zocht de aanval, terwijl PSV het vooral bij tegenhouden hield. Enige tijd leek dat te lukken. Toen echter de ware vedetten van Ajax het pas goed op hun heupen zette, was er voor PSV geen houden meer aan. Met een beetje goede wil, de fans hadden dat uiteraard graag gezien, had de Amsterdamse furie zelfs kunnen uitschieten naar 10-0. Van de Beek had kort voor het laatste fluitsignaal de grootste kansen  op die meerdere Amsterdamse treffers maar miste net het tikje extra overzicht in de eindfase en schoot diverse keren in het zijnet. Maar ik heb nog geen van de thuisbezoekers de ArenA met een ontevreden gezicht zien verlaten. Integendeel, er heerst hier een ware feeststemming. Nou, we zullen eens gaan zien wat Superman…nou ja, meer Robin van Batman er over te vertellen heeft. Hij staat inmiddels bij de microfoon van onze Andy in de tunnel. Andy, over naar jou.  
Eddy: ‘Ja, Johan, ik denk dat ik zo ongeveer naast de gelukkigste jongen van heel Nederland sta. Een enorme start van het nieuwe seizoen tegen Feyenoord en dan zo’n historische zege op PSV en dan ook nog twee prachtige wedstrijden voor het Nederlands elftal voor de boeg. Dit is ook een klassieker: Wat ging er op al die prachtige momenten door je heen vanmiddag?’   Johan: ’Eerlijk gezegd helemaal niets. Gelukkig niet. Met een doorzeefd lichaam was het allemaal niet gelukt. Dus ik ben blij dat ze me allemaal een beetje heel lieten’. Willem en consorten merkten al snel dat ze voor clichés bij hem niet aan het goede adres waren.
Andy stelde vast dat Johan al een zeer belezen indruk maakte. Het woord ‘erudiet’ was al haast op zijn plaats. ‘We kunnen er niet omheen, Johan, volgens mij wil jij dat ook helemaal niet. Je hebt het graag over de raadpensionaris, nietwaar?  ‘Wel, als je op prille leeftijd al ontdekt dat je verre voorvader de enige ware Vader des Vaderlands is, heb je wel iets om trots op te zijn, lijkt me’.  Andy kijkt op van dit verrassende antwoord. ‘Wat bedoel je daar nou mee?’.  ‘Leg ik je later nog wel eens uit’, laat Johan de verslaggever verbouwereerd achter. Nederland had weer iets om over te praten die avond en zeker niet alleen over voetbal!