Aflevering 32  - Johan buigt zich over Wilhelmus va-han Naha-sauwe

Onder het genot van een kopje thee vroeg Johan tijdens een gezellig samenzijn in het ouderlijk huis met Senior en Bianca zich af hoe hij straks het zingen van het volkslied zal ondergaan.
‘Wat denk je, pa, met de rechterhand op het hart het Wilhelmus va-han-naha  sauwe uit volle borst zeer overdreven mee zingen of deze pijnlijke gebeurtenis lijdzaam en zwijgend ondergaan? Leent mijn stemgeluid zich eigenlijk wel voor een eerbetoon aan ‘een Prince van Orangien die den Coninck van Hispanien altijd heb gheert’.
Bianca: ‘Nou probeer het eens, wat let je? Ik hoor je graag eens uit een ander vaatje tappen’.
Johan: ‘Goed, goed, ik wist wel lieve schat dat jij dit schot voor open doel niet zou missen. Dat ‘ben ik van Duytschen bloedt’ sla ik maar even over. (schraapt de keel)
‘Een prince van orangien
Ben ik vrij onverveert’
Wacht, dit klinkt misschien beter
‘Een Prince van Ajax
Ben ik vrij onverveert’
En daar komt ie
‘Den Coninck van de club Johan Cruyff
Heb ik altijd ten diepste gheert’
Wat denk je, Pa, zou het gans Nederland opvallen wanneer ik dit zing?’

Senior: ‘Welnu, jonge godenzoon. Let wel, ik ben nog steeds je biologische vader, gezien uwen eerdere ietwat provocerende uitspraken richting den Conninck van Duytschen Bloedt –nou ja, via een verre omweg dan – zou het mij niets verbazen indien er een legioentje liplezers klaar zit dat heel zwaar aan jouw lippen hangt. En reken maar dat ieder woord sterk vergroot wordt uitgemeten. Dat lijkt me voor een debuutoptreden niet bepaald handig. Koeman zal er niet blij mee zijn, Ten Hag ook niet en -het klinkt misschien vreemd- maar je eigenste ouweheer ook niet. Nooit iets doen dat de club onnodige negatieve publiciteit oplevert. Weet je wel, dat staat vrijwel letterlijk zo in de heilige Ajax-geschriften. Speel maar gewoon even voor Johan de Zwijger en laat daarna je voeten al het werk doen. Gelukkig hebben de media de laatste tijd het zwijgen gedaan over de raadspensionaris. Gooi dus niet onnodig olie op het vuur. Weet je overigens al op welke positie je speelt?
Johan: ‘Welzeker, edele vader. Na rijp beraad met Ten Hag heeft de bondscoach mij een vrije rol tussen het middenveld en de aanval gegund. Ik kan me dus net als Messi zwaaiend en zwierend over de edele grasmat bewegen. Als ik dat vertrouwen beloon met twee of drie doelpuntjes is mijn dure kostje wellicht al gekocht voor een langere periode. (Johan acht het nu tijd dat ook Bianca zich in het gesprek mengt) Wat ben jij stil, mijn lief. Ben ik niet van je gewend. Of zal ik je voortaan maar Godelieve gaan noemen? Zeg me allereerst wat je van mijn zangkwaliteiten vindt. Klonk het niet goddelijk?’
Bianca: ‘(aarzelend) Zo zou ik dat nou niet direct willen uitdrukken. Voor een 17-jarige heb je al een aardige bas-bariton, maar een zangcarriere ligt echt niet in het verschiet voor je. Luister maar gewoon naar je vader. Doe er op dat cruciale moment het zwijgen toe. De raadpensionaris sprak ongetwijfeld ook zelden voor zijn beurt. Anders zou hij nooit uitgegroeid zijn tot de ware vader des vaderlands. Denk je ook niet?