Aflevering 37 - Bianca maakt zich zorgen

Senior realiseerde zich weer waarom hij terug was gekomen. Na de fles met kinderchampagne te hebben uitgeschonken, greep hij het vergeten mobieltje en putte zich enkele seconden later uit in uitgebreide verontschuldigingen. In het kort legde hij zijn gesprekspartner de reden van deze ‘late call’ uit.
‘Natuurlijk schatje, ik ben zo bij je. Ja, ik kom er nu onmiddellijk aan. Tot over een klein kwartiertje’.
Junior wist niet wat hij hoorde. Zo slijmerig had hij zijn vader tegen zijn moeder nooit horen doen. ‘Dan moet het wel echte liefde zijn’, neuriede hij een bekend liedje van Herman van Veen.
‘Je hoort het, zoon, ik moet gaan. Bedankt voor de reminder. Ik laat de dames gelukkig in vertrouwde handen achter. Jullie hebben de rest van de avond het rijk alleen. Ik ben morgen tegen de middag pas terug. Dus Johan, zorg zelf maar voor een goede wekker’. 
‘Ho, ho, ho, Pa. Niet zo snel. Je hebt nou eindelijk toch wel wat uit te leggen, denk je ook niet?’
‘Ik ben dus morgenmiddag terug. Dan praat ik je helemaal bij. Beloofd bij deze. Geduld is een schone zaak en niet alleen in de liefde. Wees ondertussen maar een goede gastheer voor de dames’.
‘Ik ben ook zo weg hoor’, reageerde Jeannette. ‘Ik hoor hier immers helemaal niet te zijn’.  
Tot verrassing van de heren was het Bianca die haar overhaalde om nog even te blijven. ‘Je glas is nog lang niet leeg. Blijf gezellig zitten. Ik ben het met Johan zijn Pa eens. Een goede gelegenheid om elkaar echt te leren kennen’.
Bianca wende daarna de steven richting uitgang. ‘Dag meneer Van Oldenbarnevelt. Ik weet niet precies waar en naar wie u toe gaat, maar ik wens u nog een genoeglijke avond’.
‘Ja Pa’, voegde Johan er plagerig aan toe. ‘Geniet van je dolle duikavond. Of liever gezegd, dolle duiknacht’. ‘Pa’ kreeg dat plaagstootje niet meer mee. Hij had de deur al definitief achter zich dicht getrokken. ‘Ik ben benieuwd wat hij morgen allemaal te vertellen heeft. We weten nu in ieder geval dat die nieuwe vriendin echt bestaat en geen verzinsel is’.
Nu was het de beurt aan Jeannette om het voetbalpaar verbaasd aan te kijken.
Bianca: ‘Ja sorry hoor, Jeannette.  Jij begrijpt hier natuurlijk helemaal niets van. Het komt erop neer dat Johan zijn vader ons op een bijzondere manier heeft laten weten dat hij na een lange pauze weer op vrijersvoeten is. Nu wil ik ook wel eens zien wat er in die envelop zit’.
Bianca kroop ‘gezellig’ tegen Jeannette aan. Die wist zich niet goed raad met de situatie. Ze voelde zich wat opgelaten door deze vreemde move van Bianca. Johan voelde zich buitengesloten en zat plots eveneens niet lekker in zijn vel.
Natuurlijk was er een reden voor Bianca’s ongewone gedrag. Terwijl Senior en Junior zo druk waren met elkaar liet zij haar gedachten gaan over die clinic met ‘haar’ Johan in de hoofdrol. Waarom heeft hij daar niets over verteld en kwam ze dat via een krantenverslag pas te weet? Sterker nog, waarom heeft hij haar niet mee gevraagd? Ze herinnert zich dat ze die middag vrij was. Bovendien hadden Johan en zij al eerder met dit bijltje gehakt. Niet op zo’n grote, publicitaire schaal met de pers erbij en dat nog wel op voordracht van de bondscoach , maar dankzij kleine, interne Ajax-gelegenheden waren zij ook op dit gebied al aardig op elkaar ingespeeld geraakt. Kende Johan Henriette wellicht al voor deze clinic en hebben ze dat samenzijn van tevoren zo gepland. Bianca kon zo snel niets bedenken dat haar gerust kon stellen. Integendeel, ze begon zich nu toch echt zorgen te maken over hun relatie.