Nieuwe vlam is niet bepaald de juiste uitdrukking. Ergens had Johan dit wel verwacht. Tessa Vermunt trekt al geruime tijd met senior op. Beiden schrijven over het theaterleven voor verschillende werkgevers. Officieel zijn ze elkanders concurrenten, maar omdat er al bij de eerste kennismaking sprake was van een bepaalde ‘klik’ spreken ze zelf liever van ‘goede collega’s’. Tessa was lange tijd de angstdroom van Johans moeder. Zeg maar gerust nachtmerrie. Omdat ze veelal dezelfde voorstellingen bezochten en nog bezoeken en senior na  zo’n gezamenlijke ervaring dikwijls heel wat later thuis was dan bij een solovisite, vermoedde ze dat hier niet alleen sprake was van een collegiale relatie.
Dergelijke gevoelens heeft moeder nooit geuit tegenover Senior, omdat ze vreesde dat een dergelijke confrontatie averechts zou uitpakken. Ze wilde hem voor geen goud kwijt raken. Senior sprak voor Johans gevoel altijd zeer open over wat Tessa en hij samen beleefden in de theaters. Zijn vaste verklaring luidde dan ook: Tessa en ik hebben nog even  wat gedronken samen en dan vergeet je de tijd weleens! Wel ontvouwde ze één keer haar vermoedens in het laatste openhartige gesprek dat ze met haar enige zoon voerde kort voor haar overlijden. Johan haalde alles uit de kast om zijn moeder gerust te stellen. Hem was nooit iets verontrustends opgevallen. Waarom zouden een man en een vrouw heden ten dage niet gewoon vrienden en goede collega’s kunnen zijn? Alleen de professionele mannelijke voetbalwereld is nog grotendeels een mannenbolwerk, al beginnen ook daar steeds diepere scheurtjes in te ontstaan. Menig Betaald Voetbal Organisatie (BVO) heeft een vrouwelijke perschef in dienst, omdat vrouwen volgens een groeiend aantal voetbalbestuurders ‘nu eenmaal beter communiceren’ dan mannen, en met name met het mannelijk deel van de Nederlandse sportpers. Die zijn nog wel ver in de meerderheid. Neem bij voorbeeld het Roosendaalse RBC, waarvan Mascha Simons tot het faillissement in 2011 het aanspreekpunt was voor de verslaggevers van BN/DeStem, TV-Gazet, De Gazet en Omroep Brabant. Na afloop van de thuiswedstrijden leidde Mascha de persconferenties van de trainers moeiteloos in goede banen. Vrouwelijke clubartsen zijn ook al geen onbekend verschijnsel meer in de stadions en het lijkt slechts een kwestie van tijd dat ‘de man in het zwart’ gezelschap krijgt van een vrouwelijke evenknie op het groene tapijt. In Duitsland zijn vrouwelijke referees al aardig ingeburgerd en ook in Europees verband laten ze zich al sporadisch (charmant) gelden. Dat alles hield hij zijn moeder voor. Die leek echter niet overtuigd. Telkens las Johan in de tijd die haar nog restte het wantrouwen in zijn moeders ogen als vader relaas deed van zijn theaterervaringen. Hij prijst zich gelukkig dat zijn moeder haar geheim ten opzichte van haar echtgenoot mee in het graf heeft genomen. Dat zou een nare smaak hebben nagelaten.
In die maanden die volgden na haar begrafenis heeft Senior zijn collega Tessa nooit eerder mee naar huis genomen. Johan kreeg ook niet het idee dat er op romantisch vlak iets begon te groeien tussen hen. Hij was en bleef een open boek over zijn verhouding tot Tessa. Ongetwijfeld zal hij bij haar een welwillend luisterend oor hebben gevonden om uiting te geven aan zijn verdriet, want de eerste tijd na haar dood kreeg Senior het dikwijls te kwaad als zijn moeder ter sprake kwam. Ondertussen bleef hij zonder ook maar één voorstelling te verzuimen gewoon zijn werk doen als theatermedewerker van de krant. Hoewel zijn werkgever hem alle ruimte had geboden om even pauze te nemen, wilde zijn vader daar niets van weten. Van kinds af aan hield hij van vaste structuur in zijn leven. ‘Vrijheid binnen netwerken’, noemde hij dat. Met veranderingen, zeker wanneer deze onvermijdelijk waren, kon hij maar moeilijk omgaan.
‘Je kent Tessa ongetwijfeld’, doorbrak Senior de wat ongemakkelijke stilte. Johan had haar slechts een enkele keer in gezelschap ontmoet, maar sinds ze enkele maanden haar werkzaamheden voor de krant, de meest ‘algemene’ die Nederland rijk is, had uitgebreid met een vaste televisiecolumn, was ze uitgegroeid tot een landelijke bekendheid. In eerste instantie niet zozeer door de stukjes die ze schreef –veelal over luchtige programmaatjes van RTL en Talpa (Veronica, SBS6 en SBS9)- maar door een onverwacht effect. Toen ze eens lovende woorden wijdde aan de talkshow ‘Jinek’ ontving ze prompt zelf een uitnodiging om haar opwachting te maken in dit goed bekeken tv-programma. Kennelijk zaten de mediavrouwen al snel op één lijn, want nog geen week later mocht Tessa al weer aanschuiven. Toen dat twee weken later wederom het geval was, werd er door andere televisiemakers al snel smalend gesproken van een ‘Media-Maffia’. Ik schrijf een leuk stukje over jou en als beloning kom ik bij jou op de buis, wat weer bijdraagt aan mijn landelijke bekendheid. Zo luidde de gemiddelde trend van de kritiek. Die constante doorzichtige een-tweetjes was met name voor Johan Derksen een telkens terugkerende bron van ergernis. Toen hij het in VI eens waagde om te spreken van ‘zeikwijven’ kwam hem dat op zijn beurt op stevige kritiek te staan. Wat uiteraard juist koren op de molen was van de voetbalgoeroe.

‘De tv-recensent van de Volkskrant zal nooit voor een talkshow worden uitgenodigd. Die besteedt zijn tijd en letters liever aan kwalitatief hoogstaande programma’s van bij voorbeeld de VPRO. Alleen als je over baggerprogramma’s schrijft, ben je kennelijk interessant voor die gortdroge praatshows’, zo blies hij op zijn bekende manier de nodige stoom af. Derksen voelt zich zelden te beroerd om aan nestvervuiling te doen. Sinds hij door John de Mol in de zomer van 2020 hoogst persoonlijk aan zijn contract werd gehouden met Talpa na een knetterende ruzie met Wilfred Genee, voelt hij zich almachtig. Wie maakt me hier nog wat? Dat straalt hij nu nog krachtiger dan eerst uit. Als De Mol hem alsnog zou willen wegsturen, dan gaat hij zijn gang maar. Derksens advocaat zou er wel op toezien dat hij zijn contract tot de laatste eurostuiver uitbetaald zou krijgen, en dan was hij eindelijk van dat gezeur over voetbal af. Maar zolang De Mol in alle talen blijft zwijgen, voelt hij zich de koning te rijk aan de VI-tafel. Zelfs een weerwoordje van Genee kan zijn goede humeur niet meer bederven. ‘Maar Johan’, wierp deze tegen, Tessa heeft toch ook vaak zeer lovend over ‘Zondag met Lubach’ geschreven, notabene het kroonjuweel van de VPRO’. ‘Daar heb jij weer gelijk in. Dan hebben ze bij die talkshows kennelijk iets tegen De Volkskrant’, toonde Derksen zich komisch onverstoorbaar.
De aanstaande voetballegende Johan beantwoordde de vriendelijke glimlach van Tessa, enigszins aangemoedigd door Senior, met een zachte handdruk, waarbij hij de woordjes ‘Leuk om nu eens echt persoonlijk met u kennis te maken’ prevelde. ‘Zoals je ziet, begin ik er een gewoonte van te maken om charmante dames uit te nodigen voor een hapje en een drankje’, zinspeelde Senior op het eerdere onverwachte bezoek van Jeannette. ‘Het klinkt je misschien ongeloofwaardig in de oren, maar ook Tessa liep ik toevallig op straat tegen het lijf. Toen ik me liet ontvallen dat jij op dit tijdstip waarschijnlijk nog thuis in je nest zou liggen, wilde ze je dolgraag opnieuw ontmoeten. Dat is dus wederzijds. Tessa heeft mede dankzij haar tv-column en televisieoptredens in korte tijd heel wat bekende mensen leren kennen. Daar zitten ongetwijfeld gezamenlijke kennissen tussen. Gesprekstof genoeg dus’. Na enkele complimenten over zijn hemelse voetbalkwaliteiten te hebben gemaakt, was het ijs snel gebroken tussen Johan en Tessa. ‘En?’ Hoe lang blijf je nog bij Ajax? Ik ben gek op primeurtjes, zoals je weet’, daagde ze hem op speelse wijze uit. ‘Nou, deze bewaar ik maar voor mijn oude heer’, antwoordde Johan gevat. ‘Maar eerlijk gezegd weet ik het zelf nog niet. Ik wil mezelf eerst nog wat steviger in de kijker spelen van de grote buitenlandse clubs. Daar krijg ik binnenkort alle kans voor. Ondertussen heb ik het prima naar mijn zin bij Ajax’, wees Johan op de klinkende wedstrijden die nabij in het verschiet lagen. ‘Jammer, anders had ik mijn komende column misschien geheel aan jou besteed. Je begint immers ook een aardige televisiepersoonlijkheid te worden met je interessante uitspraken over je verre voorvader Johan van Oldenbarnevelt. Ik ben benieuwd wat je daarover binnenkort te melden hebt’, voerde Tessa het mediaspelletje nog een beetje verder. Johan hapte echter niet meer. Wel trok hij zijn eveneens bekende ‘Wait and See’-gezicht. Johan op zijn beurt bleef ook met een prangende vraag zitten. Is Tessa nu wel of niet bevorderd tot de vaste vriendin van vader? Hij meende toch een bepaalde ontwikkeling te bespeuren in hun relatie. De galante wijze waarop hij Tessa’s glas vol schonk, sprak boekdelen. En waarom ook niet? Senior had het veel slechter kunnen treffen. Johan wist nog niet of en hoe hij dit eventueel ter sprake zou brengen. Gelukkig was de middag nog lang en gelukkig. Tijd brengt raad. De gedane belofte aan Jeannette om Bianca ‘direct te bellen, was Johan al lang vergeten. Dat leek voor Bianca zelf ook te gelden!