Johan, ook niet op zijn achterhoofd gevallen, liet zich –hoe aantrekkelijk het vooruitzicht ook- door Bianca niet zo maar meeslepen.
‘Wat was dat allemaal tussen jullie? Waarom deed je ineens zo raar? Wat mankeerde je om zo intiem tegen Jeannette aan te kruipen? Als ik het goed begrepen heb, kenden jullie elkaar alleen enigszins van gezicht. Logisch dat ze zich ongemakkelijk voelde’.
‘Nou zeg, wind je niet zo op. Het was gewoon een spontane reactie. Misschien kwam het wel door de kinderchampagne. Wat bezielde je vader om uitgerekend die fles uit te schenken?  Overgehouden van de laatste oudejaarsavond. Zo misplaatst zuinig is hij anders toch nooit? Ach, ik had zin in een dolletje. Teut van de kinderchampagne, begrijp je wel? Beetje overdreven van je vader ook, om haar mee naar boven te nemen. Hij had die envelop onder dankzegging toch gewoon in ontvangst kunnen nemen om hem vervolgens zelf in de brievenbus te gooien. Zo belangrijk is de inhoud toch niet. Een aardig stukje huisvlijt, maar niet iets wat we vanavond nog per se onder ogen hoefden te krijgen’.
‘Dus dat enthousiasme van je was maar geveinsd?’
‘Ik zei je toch dat ik gewoon zin in een dolletje had. Maak je niet zo druk om niets. Ik kende haar niet eens. Het verbaasde me wel dat je vader in zo’n relatief korte tijd – hoe lang duurt zo’n ritje in de lift?- zoveel over haar te weten is gekomen. En dat ze zo snel bij de raadpensionaris belandden. Ik denk dat je vader morgenmiddag –oeps, zeg maar vanmiddag-  van goeden huize moet komen om dit allemaal uitgelegd te krijgen. Ik begin nu toch wel heel nieuwsgierig te worden naar die mysterieuze vriendin. (Bianca besloot het heft nog wat steviger in handen te nemen nu een adequate reactie van vriendlief uitbleef) En lieve Johan, je zult toch moeten toegeven dat het op zijn minst wel heel toevallig is dat jullie allebei zo geïnteresseerd zijn in deze historische figuur, en dat jullie dat gedurende die clinic van elkaar te weten zijn gekomen’. 
‘Dat laatste is snel verklaard. Jeanette leest namelijk ook kranten en kijkt ook naar showbizzjournaals op televisie. Na afloop van de eerste sessie sprak ze me daarop aan. Wat niet onlogisch is als je de volledige vijfdelige Oldenbarneveltbiografie in bezit hebt. Dat ik haar uitgerekend bij een Ajax-activiteit tref, is natuurlijk wel toevallig. Zo zie je maar. Toeval bestaat dus. Trouwens, zoveel Oldenbarneveltkennis hebben we nog niet uitgewisseld. We zouden daar nog een aparte afspraak over maken’.
‘WAT. Jij alleen met haar. En dat zeg je me zo maar midden in mijn gezicht zonder zelfs maar met je ogen te knipperen?’
‘Wat krijgen we nou? Toch geen misplaatste aanval van jaloezie, mag ik hopen. Want daar is helemaal geen reden voor. Onze verhouding is puur vriendschappelijk en alleen gebaseerd op Van Oldenbarnevelt’.
‘Maak dat de kat maar wijs. Zo bezien zal het vast geen toeval zijn geweest dat ze ’s avonds laat nog naar jouw woning reed, uitsluitend om zo’n onnozele envelop te bezorgen. Vertel nou maar eens hoe het precies zit tussen jullie twee?’
‘Ik begrijp die zogenaamd geëmancipeerde vrouwen niet. Zodra je als man een vriendschappelijke relatie onderhoudt met een andere vrouw is het huis ineens te klein. Erg kortzichtig gedacht, vind je ook niet? Is dat ook niet waar emancipatie voor staat. Dat je met vrouwen net zo kunt omgaan als met mannelijke collega’s?’
‘Ze is je collega niet eens’, brieste Bianca, terwijl ze haar jas van de kapstok griste en de buitendeur met een harde smak achter zich dicht trok’.
‘Geen dolle duikavond dus en straks heb ik ook het nodige uit te leggen aan Pa’, kriebelde  Johan zich over het blondgelokte achterhoofd.