De familie had voor een sober afscheid gekozen. Bert Mathijssen fungeerde bij aanvang kort als gastheer. Na een globale levensschets van het kleurrijke leven van de cultuurliefhebber pur sang te hebben gegeven, kondigde hij aan dat de bijeenkomst een informeel karakter zou hebben, slechts af en toe onderbroken door een spreker. Na zijn afscheid van de krant bleef Nol nog lang actief voor het Brabants Nieuwsblad als recensent van met name klassieke muziekvoorstellingen. Als bezoeker kwam ik hem nadien nog vaak tegen in De Kring. In de pauze of na afloop van de voorstelling wisselden we nog vaak eveneens op informele wijze van gedachten over het gebodene. Mildheid in zijn oordeel voerde in die gesprekken vrijwel altijd de boventoon. Nol zag zijn inspanningen voor de cultuur onder meer beloond met de Gouden Bolhoed van het IQ Aarmoeinieke, de Roosenspeld en een lintje van de Koningin. Zijn vrouw Annie Valkenburg ontviel hem vijftien jaar geleden. samen brachten ze twee dochters en twee zonen voort, die hen op hun beurt trakteerden op acht kleinkinderen. Tot het einde toe is Nol zelfstandig blijven wonen. 'Joh, ik heb zo onnoemelijk veel cd's. Ik voel er helemaal niets voor om die op te ruimen. Dat zoeken mijn nazaten na mijn overlijden maar uit', vertrouwde hij me eens toe. Die hoeven zich dus voorlopig niet te vervelen!