Een man die vrijwel dagelijks zijn vrouw bezoekt in een bekende zorginstelling in Roosendaal raakte daar onlangs in gesprek met een van de weinige religieuzen die daar nog verblijven. Het was de zuster opgevallen dat de man linkshandig is, maar met rechts schrijft. Nieuwsgierig als ze nu eenmaal is, wilde de zuster daar het fijne van weten.

‘Dat komt’, ging de man er eens goed voor zitten, ‘dat ik vroeger op de nonnenschool heb gezeten. Links schrijven was voor hen geen optie. Ze stonden erop dat alle leerlingen, dus ook de linkshandigen, met de rechterhand leerden schrijven. Wie geen al te snelle vorderingen maakten, in de ogen van de nonnen dan, werd letterlijk ferm op de vingers getikt met een lineaal of een ander latje. Kennelijk was ik een goede leerling, want schrijven met rechts ging me direct goed af’. Het was de man terwijl hij zijn verhaal vertelde niet opgevallen dat de blik van zijn gesprekspartner ernstig was verstard. Dat zag hij pas toen hij een reactie verwachtte. ‘Ik vind het niet leuk dat u het woord ‘non’ op deze manier in de mond neemt. Religieuzen zijn daar heel gevoelig voor’. De man was zich uiteraard van geen kwaad bewust. Non was in zijn jonge jaren een hanteerbaar woord. ‘Neem me niet kwalijk dat ik u beledigd heb, maar welk woord had ik dan moeten gebruiken?’ ‘Wij spreken onder elkaar maar ook naar buiten toe altijd van ‘zusters’. Even ter vergelijking: u zou het toch ook niet leuk vinden indien ik u aanspreek met ‘vent’. Is het wel?’. De man kon wel lachen om die vergelijking. ‘Nou zuster; ik zou daar absoluut geen moeite mee hebben hoor’. Uiteindelijk kwam het toch weer goed tussen de gesprekspartners. Bij het afscheid nemen hoorde de man de zuster tegen een andere zuster zeggen ‘dat het toch wel een aardige man is’. Maar wat is een non nu precies en waarom nam deze zuster daar nu zo’n aanstoot aan?

Volgend De Dikke Van Dale is een non is een vrouwelijke Christelijke geestelijke binnen het Katholieke geloof die leeft volgens het celibaat en heeft besloten haar leven aan God te wijden. Een non of een monnik (de mannelijke vorm) binnen het katholieke geloof "trouwt" dan eigenlijk met God. Daar zit toch geen onvriendelijk woord bij? Zeker is in ieder geval dat Wim Sonneveld daar ook niet bij stilgestaan heeft bij zijn conferences als ‘Frater Venantius’, getuige deze al dan niet geslaagde grap. ‘Eerwaarde, mag ik u eens iets vragen? Bestaan er zulke grote pinguins (maakt zijn armen heel hoog)? Nee, beste man, je hebt ze in alle soorten en maten, maar zo groot worden ze echt niet, waarop de vragensteller reageerde: ‘Verrek, dan heb ik toch twee nonnen aangereden’.