Aflevering 50 - Nou, lekkere boel, Mark

Naast gesprekken met Jeannette en gezellige avondjes met Senior en Bianca vulde Johan de laatste dagen van 2020 met uitvoerige terugblikken op het ongekende- en unieke rampjaar. Nooit eerder had hij zo'n heftig jaar beleefd, maar ja, voor wie geldt dat niet? Toch was het ook het jaar waarin het hem en zijn naasten voor de wind ging. Enerzijds vanwege zijn definitieve sportieve doorbraak naar de top van het Nederlandse voetbal en het gegeven dat zijn vader weer aan 'de vrouw' was geraakt. Naast Covid-19 werd 2020 ook gekleurd door Koning Willem-Alexander die zijn zo moeizaam opgebouwde krediet bij de Nederlandse bevolking in één klap teniet deed door zijn onbezonnen familievakantiereisje naar Griekenland dat amper een dag duurde. De koninklijke familie werd letterlijk teruggeroepen door het 'sociale' medialegioen. 'De premier de mensen oproepen om zoveel mogelijk thuis te blijven en jij met je familie lekker van de Griekse zon genieten, dat geeft natuurlijk geen pas', aldus het volkslesje dat WA van deze misser leerde.

Johan nam ook het lijstje door van mensen uit de sportwereld die 2020 niet hadden overleefd. 'Goh, waren het er zoveel?', verzuchtte hij. Het overlijden van oud-Sparta-doelman Pim Doesburg en de markante oud-PSV-voorzitter Harry van Raaij raakten hem het diepst. Met belangstelling las hij ook het interview met Mark Rutte in het AD die volgens interviewers Tobias den Hartog en Hans van Soest 'het heftigste jaar van zijn premierschap' beleefde. Hoewel Johan niet veel raakvlakken voelde met Rutte, onder meer vanwege diens kritiekloze houding ten opzichte van de monarchie, had hij om een andere reden wel te doen met de premier. Aan het begin van de crisis overleed diens moeder op 96-jarige leeftijd en Rutte leek dat verlies nog niet echt verwerkt te hebben. Het was zondagavond 15 maart en de premier kreeg een standje van zijn moeder. Zoals elke zondag was Mark Rutte (53) ('Man van gewoontes, inderdaad') bij haar op bezoek in het verzorgingshuis om samen te eten. Alleen had hij als minister-president net die avond alle horeca vanaf 18.00 uur gesloten, als onderdeel van de coronamaatregelen. Rutte: 'Ik haalde altijd wat Indisch, maar dat ging dus ook niet, want die zaak was dicht. Haar reactie? Ja, mopperen. Dat viel helemaal verkeerd, ha ..ha. Ze zei: 'Nou, lekkere boel, Mark'. Ze was echt geïrriteerd. Serieus. Stond er ineens een Indiase prak van de supermarkt in plaats van de gehaktballen van Toko Batavia op tafel. Ik zei, 'Ja sorry, ik heb dat virus niet naar hier gehaald. Het mot effe'.
Het was de laatste avond dat ze fysiek bij elkaar waren. De donderdag na het 'Indiase prakkie' sloot het kabinet verpleeghuizen voor bezoek, dus ook die waar Ruttes moeder woonde. 'Dit was voor het eerst dat iets zo heftig op mijzelf ingreep. Op wat zoomen en wat zwaaien voor het raam na ben ik niet meer bij haar geweest. Op 13 mei overleed ze. Niet aan de gevolgen van corona. Ze was al 96, dus ik was blij met elke dag dat ze er nog was. Ze spaarde mij nooit, trok mij niet voor. Ze laat een leegte achter, ik droom nog veel van haar'.

Die 'leegte' kon Johan zich moeiteloos voorstellen. Zijn gedachten gingen over op zijn eigen moeder die maar zo'n kort leven was gegund. Gelukkig toonde Senior voldoende veerkracht om weer een leven voor Johan en hem zelf op te bouwen. Het theater bracht Senior onnoemelijk veel troost in die moeilijke periode. Om die reden vond Johan het onbegrijpelijk dat de zo snel in het proces 'gesneuvelde' minister Bruno Bruins met een simpele pennenstreek besloot de schouwburgen aan een onmogelijk maximaal aantal bezoekers te binden. Geen enkele voorstelling ging die avond door. 'Sport en theater bieden uitgerekend in crisistijd de noodzakelijke afleiding. Zelfs de Romeinen wisten dat al', somberde Johan voor zich uit. En dan was er natuurlijk het hoofdstuk Jeannette. Hoe had Johan zo blind kunnen zijn voor haar ware geaardheid? Welke signalen had hij gemist?