Boeren kunnen hem wel schieten, Natuurbeschermers zijn echter nog steeds in hun sas met de teruggekeerde wolf. Het verbaast me dat er in Hilversum nog geen stemmen zijn opgegaan om deze historische gebeurtenis te onderstrepen met de terugkeer van De Fabeltjeskrant. Nu het Enge Bos van Bor de Wolf realiteit is geworden. valt er genoeg te bespreken In het aloude praathuis, laten we het maar even 'De Borrelaar' dopen.

De wolf heeft zich schaamteloos en zonder schromen letterlijk schuldig gemaakt aan grensoverschrijdend gedrag. Onze gastvrijheid hebben we inmiddels beloond gezien met honderden dood gebeten schapen en ander klein en weerloos wild. De overheid staat er bij, kijkt er naar en trekt steeds de portemonnee als het roofdier weer heeft toegeslagen. Naar schatting is de wolvenpopulatie inmiddels uitgegroeid tot circa twintig/dertig exemplaren, die zich al weer driftig aan het voortplanten zijn. De jonge aanwas verspreidt zich razendsnel over het land, zelfs in het vrijwel bosloze Zeeland zijn ze al meerdere keren gesignaleerd. Boeren die klagen over de situatie krijgen van de natuurbeschermers het 'advies' om hun dieren beter te beschermen en af te schermen voor de ongenode gast. Volgens de boeren een onhaalbare kaart, een typisch argument van volslagen leken. Ik ben benieuwd of Midas Wolf en zijn kleine boze wolf wolfje nog via de Donald Duck gaan reageren op de invasie van zoveel buitenlandse soortgenoten. Blij zal Midas er niet mee zijn. De kans is groot dat er een slimme wolf tussen zit die de drie biggetjes wel in de pan weet te krijgen. En dat is al zeventig jaar het grootste doel van deze Disney-creatie. Knap hoor om daar steeds nieuwe verhaaltjes voor te verzinnen. Het gegeven is op zijn zachtst gezegd nogal mager.

En wat te denken van Bor, veteraan van de Fabeltjeskrant, zou hij nog ingezet worden als bemiddelaar? Want dat er een soort van overeenkomst moet komen, is klip en klaar. Zeker nu de wolven blijk hebben gegeven van hun Australische mentaliteit: wie doet ons wat, en denk maar niet dat je meer bent dan een ander. This land is also my Land. De wolvenpopulatie is bijna net zo groot als de volledige selecties van het Engelse Wolverhampton Wanderers en het Duitse FC Wolfsburg. En de groei is er nog lang niet uit.

Wellicht moeten we een deel van hen op onze kosten doorsturen naar Engeland, waar de wolf al honderden jaren is uitgestorven. Ex-Prins Andrew heeft ontdaan van alle franje tijd genoeg voor dit stukje wildbeheer. Is hij ook weer even van het landgoed af. Eerlijk delen! In ieder geval is er stof genoeg voor heel wat pittige discussies (onder het genot van diverse Johmaprodukten in praathuis De Borrelaar. Wie het programma gaat presenteren is nog even een open vraag. Mark de Prutselaar lijkt me wel een reeële mogelijkheid. Meneer De Uil heeft er naar het schijnt echt geen zin meer in.

Wat ben ik blij voor Dolf Brouwers ook bekend onder zijn alter ego's Waldo van Dungen, ouderling Van Dalden en uiteraard Sjef van Oekel) dat deze ridicule periode in onze geschiedenis hem bespaard is gebleven. Hij leefde in een tijd dat fysiek contact in de samenleving volledig geaccepteerd was. Sjefke lustte er wel pap van en schroomde niet heel televisiekijkend en later ook theaterminnend Nederland daar van mee te laten genieten. In deze tijd, waarin zo'n ongeveer alle menselijke contacten onder de noemer 'grensoverschrijdend gedrag' gerangschikt kunnen worden, had hij zich geen raad geweten. Waar heb dat nou voor nodig?, zou hij zich ongetwijfeld vertwijfeld hebben afgevraagd,. Ik ben benieuwd wie die term bedacht heeft en wie daar de normen voor heeft vastgesteld. Heeft Mark Rutte daar een persconferentie aan gewijd en is er een debat geweest in de Tweede Kamer over dit precaire onderwerp? Daarom maar even gegoocheld.

En zowaar, internet biedt uitkomst. Volgens de allesweter

gaat het bij grensoverschrijdend gedrag om ongewenste aanrakingen, onnodige ontkleding, de persoon zonder toestemming betrekken bij seksuele handelingen, aanranding en verkrachting. Geweld door iemand uit de huiselijke kring of uit de familiekring van het slachtoffer. Internet neemt ook nog de moeite om uit te leggen hoe je grensoverschrijdend gedrag kunt herkennen.

Een ieder die zich bezondigt aan fysieke en verbale (belediging, scheldwoorden, kwetsende uitingen,…) agressie moet op zijn tellen gaan passen. Maar ook als je iemands werk saboteert; iemand doet falen; de eer opstrijkt voor het werk van een collega; weigert om naar het standpunt van een ander te luisteren, roddelt en kwaadspreekt bevindt zich in de gevarenzone. Alleen om die laatste reden al -weigert om naar het standpunt van een ander te luisteren - zou de halve Tweede Kamer onmiddellijk uit zijn functie dienen te worden gezet. Net als onze lustig erop liegende premier, die kampt met een onmenselijk gebrek aan actieve herinneringen. Hij kan moeiteloos op meerdere punten worden aangeklaagd. Wie van ons werpe de eerste steen? Ouders dienen ook voorzichtig te zijn. Zij lopen gerede kans om later door hun kroost te worden aangeklaagd wegens intiem gedrag zonder daar vooraf toestemming voor gevraagd te hebben. De drie kussen op verjaardagen en recepties, een schrikbeeld voor vele vrouwen, zijn voortaan ook taboe. Cabaretier Fons Jansen wist het al. 'De wereld is een volslagen gekkenhuis. maar wie zich niet aanpast, moet naar een inrichting'. In deze doldwaze dagen, waarin idiotie heerst, denk ik vaak terug aan het eerste interview dat ik in 1989 met Dolf Brouwers in zijn gezellige Haagse bovenwoning mocht hebben. Zelden iemand ontmoet die zo oprecht en eerlijk was over zijn bezigheden en drijfveren. Uit het oogpunt van amusement werd seks gewoon in alle openheid. getoond in zijn tv-programma's. En vrijwel iedereen boven de zestig heeft nog wel actieve herinneringen aan 'Waldolala' met Dolf als ondeugende uitbater. Het bijbehorende adres - Slijkeinde 24', zo ongeveer naast de Haagse Toren, is nooit meer uit ,mijn geheugen verdwenen.

Het voltallige scheidende kabinet Rutte 3 kwam vrijdagmiddag voor het laatst bij elkaar. Maandag wordt de nieuwe ploeg beëdigd door Willem-Alexander en dan beschikt Nederland na drie kwart jaar doormodderen eindelijk weer over een volwaardig missionair kabinet. Naar het schijnt had Mark Rutte voor de bewindslieden die niet terugkeren in Rutte 4 een persoonlijk woordje paraat. Hugo de Jonge hoorde daar niet bij: hij verruilt volksgezondheid voor de functie van bouwpastoor. Maar ik vraag me of Rutte deze overstap heeft gemarkeerd met een speciaal cadeautje voor zijn collega met wie hij zo lang het coronatandem vormde.

'Zet maar een DVD-tje op', werd door velen in de cultuursector terecht als zeer beledigend ervaren. De nieuwe cultuur bewindsvrouw heeft al laten weten de cultuur nadrukkelijker op de ministeriele kaart te willen zetten, wat bepaald geen overbodige luxe is. Ze kan geschiedenis schrijven door de NPO een volledig ander gezicht te geven. De huidige drie zenders zijn nu voornamelijk gevuld met onzinnige baggerprogramma's, al probeert Angela de Jong de lezers van BN/DeStem en het AD constant wijs te maken dat de televisie nog heus wel wat te bieden heeft. Niet zo verwonderlijk, anders is ze haar lucratieve onzinbaantje bij de krant kwijt.

RIcht NPO1 in als actualiteiten/documentairezender, het liefst met beduidend minder gortdroge talkshows dan nu het geval is.

NPO2 zou grotendeels gevuld kunnen worden met sport. Studio Sport zou dan zijn naam wel eer moeten aandoen door voornamelijk actieve sportbeelden uit te zenden. Nu is het programma te vaak synoniem voor inhoudsloos sportgeouwehoer. Als een groot sportevenement zich aandient worden Dione de Graaf , Henry Schut en Jeroen Stomphorst ingezet om het geheel kapot te zeveren. Met als gevolg dat de kijkers al snel doorschakelen naar Eurosport. Bij de laatste Olympische Spelen was er door de NPO meer zendtijd ingeruimd voor de STOMPZINNE STOMPHORST-interviews dan voor de live-beelden. De NOS 'presteerde het zelfs om tijdens de voetbalfinale wederom zo'n stompzinnig interview uit te zenden met een vrijwel onbekende Nederlandse 'grootheid'. De nieuwe sportzender zou daarnaast ook substantieel aandacht moeten besteden aan vecht- en krachtsporten, zoals judo, worstelen, boksen, jiu-jitsu en gewichtheffen. Daar hebben ze bij Studio Sport zelden oog voor.

Dan komen we bij NPO3, het ideale podium voor een cultuurzender, samengesteld uit grote opera-, operette- en musicalproducties., en een keur van cabaretprogramma's. Vorige week zondag was het genieten geblazen bij een integrale uitzending van de dansvoorstelling 'De Notenkraker'. Zo'n mooie kleurrijke ervaring wil ik vaker beleven, niet alleen in de weekeinden, maar elke dag. Documentaires over oud-sporters en belangrijke sportevenementen uit het verleden (Andere Tijden Sport) zouden hier ook onderdak moeten krijgen. Genoeg te doen dus voor de nieuwe bewindsvrouw op dit o zo belangrijke departement. En natuurlijk moeten de theaters en bioscopen zo snel mogelijk weer geopend moeten worden voor het publiek, want er gaat niets boven live-entertainment, een boodschap die aan Mark Rutte niet besteed lijkt. Een mooie kans voor de bewindsvrouw om even flink haar ongetwijfeld stralende gebit te laten zien!

In zijn rubriek 'Zo Gezond' stelt psycholoog René Diekstra een prangend maar onder het tapijt geschoven probleem aan de orde. Hij vraagt zich publiekelijk af of er een relatie bestaat tussen doelgerichtheid en corona. Oftewel, ben je beter beschermd tegen besmettingen en ziektesymptomen als je een doel of doelen hebt die zin en richting aan je leven geven? Als dat inderdaad het geval is, dan zouden deze kwetsbaren in de visie van Diekstra naast een boostprik 'minstens een zingevingsboost nodig hebben'.

Dat klinkt heel logisch, maar hoe stel je zo'n cocktail samen? Werknemers die in zorginstellingen actief zijn, weten beter dan wie ook wat een gebrek aan doelgerichtheid met mensen kan doen. In de visie van een door Diekstra geciteerde zorgdirecteur leiden gevoelens van zinloosheid de hoofdrol in het dagelijks bestaan van deze grote groep gedupeerden en die brengen meestal ook eenzaamheidsgevoelens met zich mee. Velen vragen zich af wat ze nog voor anderen kunnen betekenen in combinatie met het verlies van de regie over het eigen leven en gezondheid. Probeer daar maar eens lichtpuntjes in te ontdekken! Ik heb het al eerder betoogd, vrijwillige euthanasie zou binnen ieders bereik moeten komen, waarbij natuurlijk wel de uiterste zorgvuldigheid moet worden betracht bij het verstrekken van de benodigde pillen. Het nieuwe kabinet wil van de euthanasiewet (waarschijnlijk volgens het initatief van D66) een zogeheten vrije keuze van maken in de Tweede Kamer, de kans is groot dat de euthanisiewet dan eindelijk het liefst zonder leeftijdsaanduiding tot stand komt. Voor velen is deze langgekoesterde wens een ware uitkomst , maar vooralsnog zullen zij de gifbeker tot de laatste druppel moeten uitdrinken. Zingeving hangt samen met de persoonlijke levenssituatie. Ouderen die kinderen, kleinkinderen en zelfs achterkleinkinderen hebben, willen meestal zo lang mogelijk getuige zijn van het opgroeien van het jonge kroost, onder deze groep zal zinloosheid veel minder spelen dan bij degenen die als single door het leven zijn gegaan en eenmaal op leeftijd moeten constateren dat er niemand is -buiten professionele hulp- om naar hen om te kijken.

Veel ouderen hebben moeite om de computerontwikkelingen bij te houden of zelfs in het geheel niet over een laptop beschikken. Voor de overheid bestaan deze mensen niet meer (zie de gebrekkige voorlichting over de boostercampagne, een grote groep met name ouderen heeft nog steeds geen idee waar ze zo'n booster kunnen halen). Hugo de Jonge mag dan wel roeptoeteren dat iedereen deze prik zo snel mogelijk moet halen, maar hij vertelt er nooit bij hoe je daarbij te werk moet gaan. Zo is nog steeds niet duidelijk of er wel of geen schriftelijke uitnodiging voor een telefonische afspraak komt. Zie MaxMagazine van deze week.

Indien je als senior niet over een schrandere (klein)zoon beschikt, wordt het leven daardoor nog eens extra zwaar. De vraag is hoe breng je bij deze mensen weer doeleinden terug in het leven. Daarbij moet heel duidelijk een verschil worden aangebracht tussen ware levensdoelen en activiteiten die meer ervaren worden als tijdverdrijf en afleiding. Als verslaggever heb ik destijds diverse depressieve mensen geinterviewd, die ervaring heeft geleerd dat je bij hen echt niet hoeft aan te komen met bezigheden als 'vrijwilligerswerk, geloof, hobby's en bewegen', zoals door Diekstra is gesuggereerd. Deze vorm van psychologie van de koude grond is al lang achterhaald. Speelt mee dat velen ook nog eens met fysieke beperkingen en mobiliteitsproblemen kampen. Zo eenvoudig is het dus niet om een zingevingsboost samen te stellen. Zorgen dat je doelen nooit opraken is dan ook gemakkelijker gezegd dan gedaan! In die interviews heb ik ook geconstateerd dat er onder deze groep depressieven ook veel wensen leven, met name op seksueel gebied, waar de maatschappij op zijn zachtst gezegd nogal vreemd tegenaan kijkt. Zingeving vraagt derhalve om veel dieper gaand onderzoek.

Het is geen herdenking waar Willem-Alexander met genoegen naar zal uitkijken, maar op 20 augustus 2022 is het 350 jaar geleden dat de gebroeders Johan en Cornelis De Witt pal naast het Haagse Binnenhof werden vermoord. Pas negen jaar terug werd deze tweede politieke aanslag in Nederland (na Willen van Oranje) opgelost door auteur Ronald Prud'Homme van Reine. Pijnlijk voor Willem-Alexander is dat zijn verre verwant stadhouder Willem 3 hierbij betrokken was.

Ze werden niet het slachtoffer van een wraakzuchtige, bloeddorstige menigte die tot het uiterste was getergd; toen waren ze al dood. Het was een complot van vooraanstaande figuren uit de omgeving van prins Willem III, dat in de voorgaande dagen zorgvuldig was voorbereid.

Daar bestond een kroongetuige van: de advocaat Adriaen Copmoijer, procureur bij het Hof van Holland, die recht tegenover de Gevangenpoort kantoor hield en zorgvuldig bij had gehouden wanneer welke hoogwaardigheidsbekleders het Valkhuis bezochten, dat daar toen tegenaan was gebouwd. Het waren fervente aanhangers van de prins van Oranje en op 17 augustus ook de prins zelf.

Johan en Cornelis de Witt werden welbewust gedood toen ze uit de Gevangenpoort kwamen. De meute, die de broers daarna letterlijk slachtte, maakte alleen maar het werk af. Dat wordt onthuld in een fascinerend boek, Moordenaars van Jan de Witt – De zwartste bladzijde van de Gouden Eeuw. De schrijver, Ronald Prud’homme van Reine, maakt overtuigend duidelijk dat het grauw, het gepeupel van Den Haag, nièt voor de moorden verantwoordelijk was, dat de bescherming van de gebroeders verzwakt was door ‘geruchten’, dat de plaats van de misdaad zorgvuldig was bepaald en dat de echte moordenaars aanvankelijk meestal op forse maatschappelijke promoties konden rekenen – totdat ze ook bij Willem III uit de gratie raakten.

Wachten op Godot is een absurd toneelstuk in twee bedrijven van de Ierse schrijver Samuel Beckett, waarin twee zwervers, Vladimir en Estragon, tevergeefs wachten op een zekere Godot, een persoon die nooit zal komen. De vraag is of dat dit ook geldt voor de uitnodigingsbrief om een afspraak te maken voor de boosterprik. In een uitermate alarmerende hoofdredactionele column stelt Peter Contant in MaxMagazine van deze week dat dit niet het geval zal zijn. Bellen heeft volgens hem ook geen zin, omdat de lijnen nog immer overbezet zijn en dat de kans groot is dat de gefrustreerde beller daar al snel van wordt afgegooid.

Wat dan, als je niet goed thuis bent op de computer (en er geen kinderen of kleinkinderen zijn die zich als reddende engel kunnen opwerpen) of wanneer de laptop het onverhoeds begeeft en er geen geld is om een nieuwe aan te schaffen, wat praktisch ook al onmogelijk is in deze volledige lockdownperiode? Deskundigen die het apparaat kunnen instellen, zijn tot overmaat van ramp ook grotendeels buiten beeld. Duidelijk is wel dat de organisatie van een zo'n grootscheepse operatie bij de GGD niet in goede handen is. Wat heet! Een groot deel van het volk is nu redeloos, radeloos en reddeloos tegelijk. Van ex-minister Hugo de Jonge valt ook al geen heil te verwachten. Tijdens zijn laatste persconferentie in deze functie riep hij het volk op om die prik zo snel mogelijk te gaan halen. Welke actie daarvoor vereist is, zei hij er niet bij. En bij het o zo 'schrandere' journaillekorps dat daarbij aanwezig was, kwam het ook niet op om deze dringende vraag aan de orde te stellen.

Een oudere man van ruim in de zeventig, een van de velen die kennelijk ook nog tevergeefs wacht op zo'n uitnodigingsbrief, sprak me de volgende dag op de Markt in Roosendaal aan over dit dilemma. 'Wat moet ik nu doen, meneer? Ik heb niemand meer die ik om wijze raad kan vragen. Eerlijk gezegd mag De Jonge wat mij betreft die prik in zijn ...... stoppen, maar dan wil ik als alternatief wel een euthanasiepil ontvangen. Dan ben ik in een klap van al die sores en ellende af. Want voor mij hoeft het al lang niet meer'. Helaas kon ik hem die informatie ook niet verstrekken en troost bieden al helemaal niet. Het is inderdaad een raadsel waarom die boostercampagne zo knullig is opgezet en uitgevoerd, waarom niet net als bij de eerste twee prikken de huisarts met deze eervolle opdracht belasten. Naar het schijnt heeft een groep huisartsen in Oost-Brabant het plan opgevat om zelf een boosterprikwerkgroep op te starten, maar daar willen ze in West-Brabant helemaal niets van weten. Want o jee, ze hebben het in deze regio al zo verschrikkelijk druk met de reguliere patienten. In een vorige column heb ik er al voor gepleit om de regie van de boostercampagnes bij de burgemeesters weg te leggen, in het geval van Roosendaal dus de doortastende Han van Midden die al een paar keer naam heeft gemaakt als crisismanager. De burgemeester zou bij voorbeeld wijkteams kunnen formeren die de gemeente in hoog tempo wijk- en prikgericht kunnen afwerken. Dat gaat een stuk sneller dan mensen naar priklocaties laten komen die heel moeite bereikbaar zijn. Een minister van communicatie zou in het kabinet Rutte 4 niet misstaan, want rampen beginnen altijd met miscommunicatie, zo leren de wijze lessen die uit de Eerste Wereldoorlog kunnen worden getrokken. Maar hoe zit het nu met die uitnodigingsbrief? Komt die nu alsnog of mogen we het allemaal lekker verder uitzoeken? In een ander artikel in MaxMagazine wordt beschreven  hoeveel moeite een ouder echtpaar uit Brabant zich moest getroosten om een afspraak te maken met de GGD. 'Hun boosters zijn gezet. Eindelijk'. Helaas is niet vermeld hoe ze dat uiteindelijk hebben geflikt, want dat is nu net de informatie waar de lezers op zitten te wachten.