De documentaireserie ‘De Strijd om het Binnenhof’’ had uiteraard Johans warme aandacht. Na het gedoe rond Jacoba van Beieren en de executie van Johans voorvader, Johan van Oldenbarnevelt stond in de uitzending van vrijdag 22 januari het volksoproer tegen het burgerbewind onder leiding van de gebroeders Johan en Cornelis de Witt centraal. Helaas werd de kwalijke rol die de prins van Oranje en latere koning van Engeland, Willem III, en zijn gewetenloze handlanger Cornelis Tromp (neef van Bestevaer Maarten)in het oproer hadden gespeeld helaas buiten beschouwing gelaten, maar de documentaire was ook in deze vorm verontrustend genoeg.
Toen de toespraak van Mark Rutte vanuit het torentje op het Binnenhof door een heus lepels-  en pannenconcert werd verstoord, vroeg Johan zich af of de premier op dat moment even had gedacht aan wat de gebroeders De Witt daar bijna 349 jaar geleden was overkomen. Volgens het Haagse gepeupel van weleer was er van de tot voor kort zo succesvolle raadspensionaris weinig heil te verwachten in de plotselinge strijd tegen de Engelsen en de Fransen. Veel liever zagen deze orangisten dat Willem III aan het roer zou komen te staan. Historici zijn verdeeld over de vraag of er een weloverwogen plan ten grondslag lag aan de genadeloze lynchpartij, die beide broers het leven kostte, net buiten de Gevangenpoort(op de plek waar nu het standbeeld van Johan de Witt staat) , het liet wel zien waartoe volkswoede, spontaan ontstaan of niet, kan leiden. Johan vroeg zich tijdens het kijken af of de veiligheid van Mark Rutte nog wel gegarandeerd is op en rond het Binnenhof. Dat vernislaagje beschaving, waar wij zo prat op gaan, is de afgelopen maanden wel erg dun gebleken. Een niet te onderschatten bijwerking van Covid-19.
Rutte werd eerder deze week bij aankomst op het Binnenhof op niet mis-te-verstane wijze uitgejouwd door een boze menigte die in hem de kwade genius van de toeslagenaffaire ziet. Natuurlijk liepen ze niet met gieken en hooivorken rond en is er de nodige politie- en zelfs legerbewaking rond het Binnenhof, maar Johan was er niet gerust op. Pim Fortuyn waande zich begin deze eeuw ook veilig op het studiocomplex in Hilversum. Er was maar één met een pistool gewapend dwaallicht voor nodig om het tegendeel te bewijzen. Een dwaallicht dat inmiddels al weer geruime tijd vrij rond loopt. In Amerika zou dit ondenkbaar zijn. Heel Nederland kon zien hoe Mark Rutte de gang naar Canossa maakte om op paleis Huis ten Bosch het ontslag van zijn regering aan te bieden aan de koning. Dat deed hij op de fiets, zo te zien zonder noemenswaardige bescherming. De fiets is een heerlijk vervoermiddel, ideaal bovendien voor verplaatsingen in di immer drukke Haagse binnenstad, maar Rutte doet er in de ogen van Johan verstandig aan om dat voortaan uit zijn hoofd te laten. De FBI en de CIA zouden ongetwijfeld nachtmerries krijgen van een door Washington fietsende Joe Biden.  In Johans optiek was er ook het nodige te zeggen voor een gebiedsverbod op en rond het Binnenhof. Stel dat Rutte inderdaad iets overkomt. Hij moest er niet aan denken. Er is niemand voor handen die voldoende postuur heeft om het stokje van deze premier over te nemen. Johan besloot Rutte een brief te schrijven om uiting te geven aan zijn gevoelens van verontrusting.