'Wat jammer dat hij voor de krant alleen nog maar over voetbal schrijft', dacht Johan op maandag 1 februari bij het lezen van de wekelijkse column van Hugo Borst in het AD. Met plezier volgde hij destijds de verhaaltjes die Borst in de zaterdagbijlage over zijn inmiddels overleden moeder schreef. Ondanks het leeftijdsverschil van ruim veertig jaar herkende hij in die prozaïsche stukjes veel van zijn eigen relatie tot zijn eveneens overleden moeder. Het boek 'Ma', waarin de eerste reeks is gebundeld, heeft Johan wel drie keer herlezen. Wat Borst over voetbal te melden had, kon Johan steeds minder bekoren. In voorliggende column meldde Borst dat hij gedurende Super Januari een flink vooruit keek. Als hij Ten Hag op de Ajaxbank zag zitten, dacht Borst: 'Goh, die is na het gedoodverfde kampioenschap van Ajax verdwenen'.

De trainer van Feijenoord riep bij Borst heel andere gedachten op. 'Bij Dick Advocaat besefte ik: dit is zijn afscheidstournee. Het zal de sleur van de pandemie wel zijn, waardoor je geneigd bent minstens een half jaar vooruit te kijken. We snakken zo naar beweging, verandering, dynamiek', aldus Borst op papier. 'En vooral publiek', voegde Johan er in gedachten aan toe. Hij kon er maar niet aan wennen. Al die potjes zonder toeschouwers en hartstochtelijk meelevende fans missen vinefleur. Daar kan topsport niet voor bedoeld zijn. Sport en sfeer, ze kunnen niet zonder elkaar'. Tot zijn ongenoegen heeft Johan zelf niet veel kunnen betekenen voor zijn werkgever in die Super Januari-maand. In de laatste van de reeks toppers, die Ajax met 0-3 won van AZ, deed hij slechts het slotkwartiertje mee. Het herstel van de voetblessure verliep veel voorspoediger dan hij zelf en de technische staf voor mogelijk hielden, maar het was Johan heel wat waard geweest als hij blessurevrij was gebleven. 'Shit happens' echter nog steeds.
'Wie analyseert hoe de titelfavoriet de buit binnen hengelde, constateert dat de vele smaken in de brede spelersgroep Ajax in een zetel voor een nieuwe maand vol krakers hebben gezet', aldus de analyse van Johan Inan in het AD. Ajax maakt bij deze journalist altijd veel creativiteit los. Waarna een opsomming volgt van pinchhitters en invallers die een grote- en zelfs doorslaggevende rol hebben gespeeld bij die successen. 'Na de remise tegen PSV triomfeerde de titelfavoriet zes keer op rij met speciale dank aan de tussentijds naar Schalke 04 vertrokken Huntelaar, Brobbey, Lisandro Martinez en Edson Alvarez. De laatste twee kregen door de blessuregolf veel meer speelminuten dan gebruikelijk, en dat hielp Ajax volgens Inan 'zeges over de streep te trekken'. Ten Hag verkondigde met onverholen trots dat zijn team 'veel spelers telt die op verschillende posities uit de voet kunnen'. 'De invallers spelen een grote rol. Elke speler vult het anders in. Zoals vandaag pakt het zeker goed uit. Je ziet ook dat iedereen het de trainer zo moeilijk mogelijk wil maken', ging Ten Hag verder.

'En dan te bedenken dat Johan van Oldenbarnevelt slechts een miniem aandeel heeft gehad in deze kampioensbattle. Heeft Ajax hem nog wel nodig?', meende een collega van Inan tijdens de persconferentie gekscherend te moeten vragen. Ten Hags gezicht, dat juist zo vrolijk in de plooi stond, verstrakte onmiddellijk. 'Wat is dat nou voor een stupide vraag? Johan is voor iedere topclub een geschenk uit de hemel. Ik ben uitermate blij dat hij weer zo snel op de weg terug is. Tegen AZ liet hij al heel wat leuke- en vooral bemoedigende kunststukjes zien'. 'Wat kan er nu nog fout gaan met zeven punten voorsprong op naaste concurrent PSV?', nam Inan het stokje weer over. Zoals een verantwoordelijk trainer betaamt, vond Ten Hag het nog veel te vroeg om zo ver op de zaken vooruit te lopen. Johan was zeer in zijn sas met de lovende woorden van zijn trainer. Toch zat hem nog iets dwars: Het overdreven knuffelgedrag van zijn ploeggenoten, en dat tegen alle afspraken in. 'Als opa of oma kun je je kleinkind beter niet knuffelen in het openbaar. Dan ontmoet je alleen maar afkeurende blikken', zo mopperde hij voor zich uit. Ajax heeft wat Johan betreft ook op dit punt een voorbeeldfunctie. Hij nam zich voor dit ongepaste gedrag tijdens de eerstvolgende training bij Ten Hag en medespelers onder de aandacht te brengen en hen te herinneren aan de gemaakte afspraken. Topvoetballers hebben immers geen monopolie op knuffelen. Iedereen snakt er naar!