Jaap Pleij (15-06-1957) is een kunstenaar, politicus, journalist en schrijver van korte verhalen en columns. De laatste jaren presenteert hij zich als publicist. Naast hoofdredacteur van de nieuwssite RoosendaalsPleijdooi is hij sinds enkele maanden de beheerder van de facebookpagina 'Waar gaat het echt over in Roosendaal?'

Jaap Pleij bracht zijn jeugd door in Rotterdam. Op zijn twintigste verhuisde hij naar Roosendaal waar hij al snel op allerlei fronten aan de weg ging timmeren. Na zijn vaste kantoorbaan begon hij zich in 1990 cultureel te ontplooien. Hij debuteerde in 1989 als freelance-cartoonist in het toenmalige Stadsblad, dat opereerde vanuit Breda, maar ook een Roosendaalse editie kende. In die periode begon hij ook zijn eerste artikelen te publiceren en zijn eerste stappen te zetten op politiek terrein. In zijn woonplaats richtte hij de toneelvereniging Variant op, was hij medeoprichter van de omroep Radio Stad FM en niet veel later fungeerde hij ook als lokale woordvoerder van D66. Via zijn werk voor de radio leerde hij tal van Nederlandse- en buitenlandse beroemdheden goed kennen, zoals Willeke Alberti, Rob de Nijs, Andre van Duin, Jeroen van Merwijk, Jef Rademakers, Jeroen van Merwijk, Arno Kolenbrander, Frans Bauer, Ernst-Daniël Smid, de Amerikaanse zangeres Melanie, de leden van de Ierse volksgroep The Dubliners, de eveneens Ierse zanger Tommy Fleming en Gene Chrisham (de studiodrummer van Elvis Presley. Met Willeke Alberti heeft Pleij nog steeds regelmatig mailcontact.

Als auteur debuteerde Pleij in 1999 met het boek ‘Een zwembad Roosendaal waardig’. Zeven jaar later publiceerde hij onder de titel ‘Tien Tullepetaonse Oogheden’ het eerste carnavalsboek dat ooit over Roosendaal is geschreven. De legendarische leutprins Jan Mol, regelmatig te zien geweest in ‘De vuist van Wilhelmus O Duys’, zette hij daarna apart in het zonnetje in de boeken ‘Mijn Ontmoetingen met Jan Mol (2007)’ en ‘Jan Mol en Andere Zaken (2012)’. Tussendoor schreef hij nog ‘Portretten van Kopstukken (2008), waarin hij tal van beroemdheden die hij voor zowel de radio als de krant heeft geïnterviewd portretteerde, en ‘Symfonie in Roosendaal (2008)’. Na Jan Mol kwamen de andere Roosendalers ruimschoots aan bod in ‘Roosend(w)alers (2011), Roosend(w)alers 2 (2013) en ‘Roosend(w)alers 3 (2014)’. Vanwege zijn constant kritische pen over de gang van zaken in de stad veroorzaakten deze boeken de nodige deining in de samenleving. In 2015 verscheen ‘TelevisieROOS’, een bundel met korte verhalen die wat persoonlijker van karakter zijn. De presentatie van ‘Portretten van Kopstukken’ en ‘Roosend(w)alers’ werd omlijst met een sfeervol concert van de in Breda geboren zanger Dimitri van Toren. Zijn boek ‘Kringgesprekken’, dat kort voor de zomer van 2016 is uitgebracht, kan mede gezien de cover beschouwd worden als een hommage aan zijn lieve vriendin Simone van den Eertwegh, wiens lied 'Troost' bij hem inderdaad regelmatig te weeg brengt waar het voor bedoeld is. Daarna verschenen nog 'Slotpleijdooi' (2016-een vlag die de lading in het geheel niet dekt, want daarna schreef en schreed hij dapper voort), De Naarstige Nieuwsraper (2017-waarin tevens de teksten van zijn nog niet opgevoerde toneelstuk 'Koning Willem 3 en het verdwenen kistje van kroonprins Alexander' is opgenomen) en Pleijster op de Wonde (2018). De burgemeesters Jacques Niederer, Han van Midden en Mark Buijs maakten via een welkomstpakket ook kennis met de schrijverij van Pleij.

De aanleiding voor zijn laatste in papieren druk verschenen boek 'Ma in Huize St. Elisabeth' dat dateert uit 2019 was -de titel wijst daar al op- niet bepaald vrolijk. Na een lang zelfstandig bestaan te hebben geleid, was opname van zijn moeder in zorginstelling Huize St. Elisabeth helaas onontkoombaar, ze bracht daar haar laatste twee jaren door; 4 juni 2018 - 22 mei 2020. In het boekje 'Ma in Huize St. Elisabeth' kijkt ze terug op verschillende facetten van haar rijk gevulde leven. Vaak wordt Pleij gevraagd of deze boeken nog ergens verkrijgbaar zijn, maar dan moet hij tot zijn spijt 'nee' verkopen. Van alle uitgaven heeft hij nog slechts 1 exemplaar in bezit, dus Pleij struint heel wat boekmarkten en Kringlopers af op zoek naar eigen werk.

Opvoering van het toneelstuk 'Koning Willem 3 en het verdwenen kistje van kroonprins Alexander', een geromantiseerd verhaal over de moeizame verhouding tussen koning Willem III en de toenmalige kroonprins Alexander, staat huizenhoog op zijn to-do-lijstje. Maar helaas durven gerenommeerde toneelgezelschappen het niet aan, omdat ze vrezen dat er geen publiek is voor politiek getinte verhalen uit het verre verleden, ook niet wanneer deze een dramatische onthulling bevat. Naar verluidt beschikte Alexander over doktersattesten waaruit zonneklaar bleek dat zijn vader Willem onmogelijk de biologische vader van de latere koningin Wilhelmina kon zijn. Een dag na het overlijden van Alexander in 1884 werd diens huis aan de Haagse Kneuterdijk (het huidige Johan de Witt-huis) in opdracht van koning Willem helemaal leeggehaald. Daarbij verdween ook het kistje met de veelbesproken doktersattesten. Ingrediënten genoeg dus voor een boeiend verhaal. ‘De kans is dus uitermate groot dat het Huis van Oranje, voor zover je daarvan nog mocht spreken, met koning Willem III is uitgestorven. Helaas is Willem-Alexander net als zijn moeder Beatrix niet bereid een DNA-onderzoek te ondergaan. Zo’n onderzoek zou in een keer duidelijkheid verschaffen. De vraag is wat het voor staatsrechtelijke consequenties zou hebben indien zonneklaar wordt aangetoond dat er van bloedverwantschap tussen Koning Willem 1 en Willem-Alexander geen sprake is. Uitsluitend bloedverwanten van de eerste Oranje-koning komen in aanmerking voor het koningschap. Waarschijnlijk is dan niet Leiden, maar Den Haag in last.

Jaap Pleij heeft zijn sporen ook nog op andere manieren achtergelaten in het culturele leven van zijn woonplaats. In 2006 werd hij door het IQ Aarmoeinieke, Roosendaals meest chique carnavalsgezelschap, vereerd met de ‘Gouden Bolhoed’, en in 2008 was hij genomineerd voor de titel ‘Vrijwilliger van het Jaar’. Eveneens in 2008 nam Pleij het initiatief voor de aanstelling van een stadsdichter in Roosendaal. Een functie die allereerst is vervuld door Anneke Lips, na enkele jaren gevolgd door onder anderen René Spruijt en Leo Lotterman. Niet veel later ondernam hij een poging om het lied ‘Thuis in Roosendaal’ (tekst Anneke Lips, zang Mike Lorentz) de status te geven van ‘Stadslied van Roosendaal’. Inhakend op het thema ‘Roosendaal 150 jaar stadsrechten’ lanceerde hij in 2009 het grote ‘Lodewijkspektakel’ in de St. Jan. Samen met Paul Klaver organiseerde hij in 2010 de reeks ‘Bloemrijke Lezingen’ in Zaal Zeelandia. Met Paul Klaver stond hij ook aan de wieg van de jaarlijkse kunstwedstrijd met een wisselend thema in museum Tongerlohuys. Bekende stadgenoten als Wim Schutz en Arnold Verkouteren beveelde hij bij het College van B&W met succes aan voor een Roosenspeld, het ultieme eerbetoon voor Roosendalers die zich in positieve zin hebben onderscheiden.

Sinds juni 2024 geniet Pleij dus van zijn pensioen, maar stil zitten is er uiteraard niet bij. Met de Roosendaalse internetpionier Pierre de Jong - JP en PJ- bouwt hij voort aan nieuwe media-avonturen naast de bestaande platforms nieuwssite RoosendaalsPleijdooi en facebookpagina 'Waar gaat het echt over in Roosendaal?'. Voorts zijn er plannen om zijn eerste roman 'De nieuwe godenzoon die weigerde voor Oranje uit te komen' ook op papier uit te brengen. Het verhaal over de getalenteerde voetballer Johan van Oldenbarnevelt is in zijn geheel al wel terug te vinden op RoosendaalsPleijdooi.